Mandarin Oriental Ritz, Madrid

De nieuwe Bernabeu Tour is nu een realiteit. Het museum, nu veel moderner, interactiever en audiovisueel, bevat twee nieuwe kamers: de 'Best Club in History' en een gebied ter ere van Alfredo Di Stefano. De Bernabeu Tour is 363 dagen open voor het publiek en met bijna een miljoen bezoekers en is een van de belangrijkste toeristische attracties van de stad en ontvangt bezoekers uit allerlei landen. Op deze manier zet Real Madrid zijn toewijding aan voortdurende verbetering en renovatie voort en zet met dit project een nieuwe stap om zijn handelsmerk, geschiedenis, traditie en waarden dichter bij fans over de hele wereld te brengen.

Het Palacio Real, of Koninklijk Paleis, is het grootste gebouw van Madrid en mogelijk het mooiste. Het ligt naast het even mooie plein Plaza de Oriente. Het paleis werd aanvankelijk ontworpen door Filippo Juvarra om het hof van Felipe V te huisvesten, in totaal meer dan 3000 hovelingen. Juan Bautista Sacchetti startte het bouwproject in 1737 en Francisco Sabatini en Ventura Rodríguez beëindigden de werken. Het is omgeven door de prachtige parken Sabatini en Campo de Moro.

Het Buen Retiro Park is het grootste park in het centrum van Madrid. Het park behoorde tot de Spaanse monarchie tot het einde van de 19e eeuw, toen het een openbaar park werd.

Het 18e-eeuwse ziekenhuis van Madrid werd prachtig gerenoveerd en omgebouwd tot museum in 1992, met twee panoramische glazen liften die opde in de gevel. In 2005 voegde het een uitbreiding toe, ontworpen door de Franse architect Jean Nouvel. Veel van zijn kunstwerken werden overgebracht vanuit het nabijgelegen Prado, en het is nu een schatkamer van hedendaagse en moderne kunst. Twee van de verdiepingen zijn gewijd aan tijdelijke exposities, terwijl de andere twee voor de permanente collectie zijn die ook abstracte, pop- en minimal artbewegingen omvat.

Het Teatro de la Zarzuela is een theater in Madrid, Spanje. Het theater is tegenwoordig voornamelijk gewijd aan zarzuela, maar ook operette en recitals. Gemodelleerd naar het La Scala theater in Milaan, in de vorm van een hoefijzer met drie niveaus dozen, werd het geopend voor het publiek op 10 oktober 1856, op de verjaardag van koningin Isabella II, en bood een locatie voor „Zarzuela Theatre”, dat gesproken scènes combineert met scènes met zang en dans. De promotors waren gevestigde meesters uit die tijd, zoals Francisco Asenjo Barbieri, Rafael Calleja Gómez, Joaquín Gaztambide, Rafael Hernando, José Inzenga, baritono Francisco de Salas, librettist Luis de Olona en componist Cristóbal Oudrid, onder Francisco de las Rivas, een belangrijke bankier.

De Thyssen-Bornemisza Collection Foundation, opgericht in 1988, was een pionier in een nieuwe formule voor het particuliere beheer van openbare activa in Spanje, en de doeltreffendheid ervan is duidelijk sinds het museum in oktober 1992 zijn deuren opende. Sinds die tijd zijn zowel het museum als de stichting die het beheert gegroeid en geëvolueerd, waardoor de collecties en faciliteiten werden uitgebreid met de toevoeging van de Carmen Thyssen-Bornemisza-collectie als langetermijnlening in 2004 en de uitbreiding van het Villahermosa-paleis, evenals het vergroten van het aantal en de variëteit. van activiteiten, tijdelijke tentoonstellingen en educatieve programma's

Dit geporticoeerde plein ligt in het hart van Hapsburg Madrid, het oude deel van de stad en een van de meest charmante wijken. Voordat Madrid een hoofdstad werd, met zijn brede lanen en boulevards, bestond de voetafdruk uit smalle straatjes, steegjes en doorgangen, die ons vandaag terugbrengen naar de tijd van zwaardvechters en middeleeuwse schurken. De fundamenten van Plaza Mayor werden gelegd, toen de rechtbank van Philip II naar Madrid verhuisde, op de plaats van het voormalige Plaza de Arrabal, waar de populairste markt van de stad tegen het einde van de 15e eeuw lag. In 1617 kreeg architect Juan Gómez de Mora de opdracht om een grotere uniformiteit te creëren tussen de gebouwen op deze locatie, die eeuwenlang populair amusement, stierengevechten, zaligficaties, kroningen en af en toe een auto de fe organiseerde.

Het gebouw dat tegenwoordig het Museo Nacional Prado herbergt, werd ontworpen door architect Juan de Villanueva in 1785. Het werd gebouwd om het kabinet Natural History te huisvesten, in opdracht van koning Karel III. Het uiteindelijke doel van het gebouw - als het nieuwe Koninklijk Museum van Schilderijen en Sculpturen - was echter de beslissing van de kleinzoon van de vorst, koning Ferdinand VII, aangemoedigd door zijn vrouw koningin Maria Isabel de Braganza.Het Koninklijk Museum, al snel omgedoopt tot het Nationaal Museum van Schilderijen en Sculpturen en vervolgens het Museo Nacional de Prado, voor het eerst geopend voor het publiek in november 1819. De eerste catalogus van het museum, gepubliceerd in 1819, omvatte 311 schilderijen, hoewel de collectie in die tijd iets meer dan 1.510 foto's bevatte van de verschillende Reales Sitios (Royal Residences). De uitzonderlijk belangrijke koninklijke collectie, die de basis vormt van de collectie van het museum zoals we die nu kennen, begon aanzienlijk toe te nemen in de 16e eeuw in de tijd van Karel V en bleef gedijen onder de volgende Habsburgse en Bourbon-vorsten. Het is aan hen dan tegenwoordig we in het museum kunnen beschouwen als grootste meesterwerken als The Garden of Earthly Lusten van Bosh, De edelman met zijn hand op zijn borst door El Greco, Dood van de Maagd door Mantegna, De Heilige Familie bekend als De Parel van Raphael, Keizer Carlos V te paard door Titiaan, De Voetwassen door Tintoretto, Zelfportret van Durër, Las Meninas van Velázquez, The Three Graces van Rubens en The Family of Carlos IV door Goya.