Starhotels Tuscany

De Uffizi (1560-1580) was oorspronkelijk bedoeld als een Ufficio (kantoor) voor magistraten en rechters, technici en kooplieden van Florence. De bovenste verdieping werd omgebouwd tot een privégalerij voor het plezier van de heersende familie van Florence, de Medici en hun gasten. Naast schilderijen werden er ook beelden, sieraden, wetenschappelijke instrumenten en zelfs wapens tentoongesteld, waardoor het een van de meest interessante en waardevolle collecties ter wereld was. Sinds 1865 werd het een museum, tegenwoordig met 50 kamers met schilderijen uit de 13e tot de 18e eeuw. De hoogtepunten zijn de beroemde „Madonna op de troon” van Giotto, de „Slag bij San Romano” van Paolo Uccello, het dubbelportret van Piero della Francesca, „Federico da Montefeltro”, de „Geboorte van Venus” van Botticelli en drie werken van Leonardo, één van Michelangelo, enkele van Raffaello en vele van Tiziano. Alle schilderijen zijn chronologisch weergegeven, zodat het mogelijk is om alle innovaties in de kunst door de eeuwen heen ten volle te waarderen.

De Boboli-tuinen (Italiaans: Giardini di Boboli) is een park in Florence, Italië, dat onderdak biedt aan een verzameling sculpturen uit de 16e tot de 18e eeuw, met enkele Romeinse antiquiteiten. De tuinen, achter het Palazzo Pitti, de hoofdzetel van de Medici-groothertogen van Toscane in Florence, zijn enkele van de eerste en meest bekende formele 16e-eeuwse Italiaanse tuinen. De tuinstijl uit het midden van de 16e eeuw, zoals die hier werd ontwikkeld, omvatte langere axiale ontwikkelingen, brede grindlanen, een aanzienlijk „gebouwd” steenelement, het weelderige gebruik van beeldhouwwerken en fonteinen en een overvloed aan details, gecoördineerd in semi-private en openbare ruimtes die werden geïnspireerd door klassieke accenten: grotten, nymfeeën, tuintempels en dergelijke. De openheid van de tuin, met een weids uitzicht over de stad, was voor die tijd onconventioneel. De tuinen waren erg weelderig, aangezien er buiten de directe Medici-familie geen toegang was toegestaan en er nooit entertainment of feesten plaatsvonden in de tuinen.

De Basilica di Santa Maria de Fiore (Engels: Basilica of Saint Mary of the Flower) is de belangrijkste kerk van Florence, Italië. Il Duomo di Firenze, zoals het gewoonlijk wordt genoemd, begon in 1296 in gotische stijl naar een ontwerp van Arnolfo di Cambio en werd in 1436 structureel voltooid met de koepel ontworpen door Filippo Brunelleschi. De buitenkant van de basiliek is bekleed met polychrome marmeren panelen in verschillende tinten groen en roze omzoomd door wit en heeft een uitgebreide 19e-eeuwse neogotische gevel van Emilio De Fabris. Het kathedraalcomplex, gelegen aan de Piazza Duomo, omvat het Baptisterium en de Campanile van Giotto. De drie gebouwen maken deel uit van het UNESCO-werelderfgoed dat het historische centrum van Florence omvat en zijn een grote trekpleister voor toeristen die de regio Toscane bezoeken. De basiliek is een van de grootste kerken van Italië en tot de ontwikkeling van nieuwe structurele materialen in de moderne tijd, was de koepel de grootste ter wereld. Het is nog steeds de grootste bakstenen koepel die ooit is gebouwd. De kathedraal is de moederkerk van het rooms-katholieke aartsbisdom Florence, waarvan de aartsbisschop momenteel Giuseppe Betori is.

Het Palazzo Pitti, in het Engels ook wel Pitti Palace genoemd, is een enorm paleis dat voornamelijk uit de Renaissance bestaat in Florence, Italië. Het ligt aan de zuidkant van de rivier de Arno, op korte afstand van de Ponte Vecchio. De kern van het huidige palazzo dateert uit 1458 en was oorspronkelijk de stadsresidentie van Luca Pitti, een ambitieuze Florentijnse bankier. Het paleis werd in 1549 gekocht door de Medici-familie en werd de hoofdresidentie van de heersende families van het Groothertogdom Toscane. Het groeide uit tot een grote schatkamer toen latere generaties schilderijen, borden, sieraden en luxe bezittingen verzamelden. Aan het einde van de 18e eeuw werd het palazzo door Napoleon gebruikt als machtsbasis en diende later voor een korte periode als het belangrijkste koninklijke paleis van het pas verenigde Italië. Het paleis en de inhoud ervan werden in 1919 door koning Victor Emmanuel III aan het Italiaanse volk geschonken en de deuren werden voor het publiek geopend als een van de grootste kunstgalerieën van Florence. Tegenwoordig herbergt het verschillende kleine collecties naast die van de Medici-familie, en is het volledig toegankelijk voor het publiek.